منوی شخصی
جستجو
شما هیچ موردی در سبد خرید خود ندارید
دسته ها

ارتودنسی اقساطی بازنشستگان و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی

آشنایی با ارتودنسی دندان

 

ارتودنسی دندان یک شاخه از دندان‌پزشکی است که به اصلاح ناهنجاری‌های دندانی و فکی می‌پردازد. هدف اصلی ارتودنسی، تصحیح نامرتبی دندان‌ها، برطرف کردن مشکلات فکی، و بهبود عملکرد جویدن و ظاهر زیبای لبخند است. این درمان معمولاً با استفاده از دستگاه‌های ارتودنسی، مانند بریس‌ها (براکت‌ها) یا الاینرهای شفاف انجام می‌شود.

مشکلاتی که ارتودنسی می‌تواند برطرف کند:

  1. دندان‌های نامرتب: هنگامی که دندان‌ها در دهان به صورت شلوغ، پیچیده یا نادرست قرار دارند.
  2. مال اکلوژن (مشکل در نحوه قرار گرفتن دندان‌ها): این مشکل می‌تواند به صورت‌های مختلفی مانند بسته نشدن صحیح دندان‌ها (دیپ بایت، آگار بایت، کراس بایت) ظاهر شود.
  3. دندان‌های جلو آمده یا عقب رفته: دندان‌هایی که بیش از حد به جلو یا عقب از موقعیت طبیعی خود حرکت کرده‌اند.
  4. فاصله‌های زیاد بین دندان‌ها: این وضعیت معمولاً به دلیل مشکلات رشد فک یا کمبود دندان ایجاد می‌شود.
  5. عدم تطابق فک‌ها: مشکلات فکی مانند اختلال در رشد فک‌ها که می‌تواند موجب ناهنجاری‌هایی در جویدن و حرکت فک‌ها شود.

روش‌های مختلف ارتودنسی:

  1. بریس‌های فلزی (Traditional Metal Braces):

    • این نوع بریس‌ها رایج‌ترین نوع ارتودنسی هستند. شامل براکت‌های فلزی و سیم‌های فلزی است که به دندان‌ها متصل می‌شوند.
    • این بریس‌ها برای درمان اکثر مشکلات دندانی و فکی مؤثر هستند و به دلیل استحکام زیاد برای موارد پیچیده مناسب‌ترند.
    • معایب: نمای ظاهری برجسته و گاهی اذیت‌کننده برای برخی افراد.
  2. بریس‌های سرامیکی (Ceramic Braces):

    • مشابه بریس‌های فلزی هستند، اما براکت‌های سرامیکی به رنگ دندان طراحی می‌شوند تا کمتر جلب توجه کنند.
    • معایب: نسبت به بریس‌های فلزی شکننده‌تر هستند و هزینه بیشتری دارند.
  3. بریس‌های زبانی (Lingual Braces):

    • این نوع بریس‌ها از داخل دندان‌ها (در طرف زبان) نصب می‌شوند، بنابراین از بیرون قابل مشاهده نیستند.
    • معایب: نصب و نگهداری پیچیده‌تر است و برای برخی افراد ممکن است نارضایتی‌هایی ایجاد کند.
    • هزینه این نوع ارتودنسی بیشتر است.
  4. الاینرهای شفاف (Clear Aligners):

    • الاینرها، مانند اینویزالاین (Invisalign)، دستگاه‌هایی شفاف و قابل تعویض هستند که به تدریج دندان‌ها را به موقعیت صحیح خود منتقل می‌کنند.
    • این دستگاه‌ها برای کسانی که نمی‌خواهند بریس‌های فلزی یا سرامیکی داشته باشند مناسب است.
    • معایب: برای مشکلات پیچیده‌تر ممکن است گزینه‌ی مناسبی نباشد و نیاز به انضباط بیشتری از طرف بیمار دارد.

مراحل درمان ارتودنسی:

  1. مشاوره اولیه:

    • در ابتدا، دندان‌پزشک یا ارتودنتیست وضعیت دندان‌ها و فک شما را بررسی می‌کند و یک طرح درمانی متناسب با نیاز شما ارائه می‌دهد.
  2. تصاویر و قالب‌گیری:

    • برای ساخت دستگاه ارتودنسی (بریس یا الاینر)، از دندان‌ها قالب‌گیری یا عکس‌های دیجیتال گرفته می‌شود.
  3. نصب دستگاه ارتودنسی:

    • در این مرحله، دستگاه ارتودنسی (چه بریس یا الاینر) نصب می‌شود. این فرایند ممکن است چند ساعت طول بکشد.
  4. جلسات پیگیری:

    • بیماران باید به طور منظم برای تنظیم و بررسی پیشرفت درمان به ارتودنتیست مراجعه کنند. این جلسات معمولاً هر 4 تا 6 هفته یکبار برگزار می‌شود.
  5. پایان درمان و نگهداری:

    • پس از پایان درمان و بهبود موقعیت دندان‌ها، ارتودنتیست معمولاً دستگاه‌های نگهدارنده (ریتینر) برای حفظ وضعیت جدید دندان‌ها تجویز می‌کند. این دستگاه‌ها معمولاً به مدت چند ماه یا حتی بیشتر باید استفاده شوند.

مزایای ارتودنسی:

  • بهبود ظاهر دندان‌ها: دندان‌های مرتب‌تر و زیباتر به شما اعتماد به نفس بیشتری می‌دهند.
  • بهبود عملکرد جویدن: مشکلات مربوط به جویدن غذا برطرف می‌شود.
  • پیشگیری از مشکلات دندانی دیگر: مانند ساییدگی دندان‌ها، پوسیدگی یا مشکلات لثه‌ای که ممکن است به دلیل عدم تراز دندان‌ها به وجود بیاید.
  • حفظ سلامت دهان و دندان: دندان‌های مرتب، تمیز کردن و مراقبت از آن‌ها را راحت‌تر می‌کند.

معایب و چالش‌ها:

  • طولانی بودن مدت درمان: درمان ارتودنسی معمولاً چند ماه یا چند سال طول می‌کشد.
  • هزینه: هزینه‌های درمان ارتودنسی می‌تواند بالا باشد، به ویژه برای گزینه‌های پیشرفته‌تر مانند الاینرهای شفاف.
  • آسیب‌پذیری دندان‌ها: ممکن است در طول درمان دندان‌ها به دلیل فشار دستگاه‌ها حساس‌تر شوند.
  • نگهداری: برخی از دستگاه‌ها، مانند بریس‌ها، نیاز به مراقبت و تمیزکاری منظم دارند.

مراقبت‌های پس از درمان:

  • برای به حداکثر رساندن تاثیر ارتودنسی، بیمار باید به دستورالعمل‌های ارتودنتیست برای مراقبت از دندان‌ها و دستگاه ارتودنسی خود عمل کند.
  • استفاده از ریتینر پس از درمان برای جلوگیری از حرکت مجدد دندان‌ها بسیار مهم است.

نکات تکمیلی:

  • بهترین زمان برای شروع درمان ارتودنسی معمولاً در سنین نوجوانی است، اما درمان ارتودنسی برای بزرگسالان نیز امکان‌پذیر است.
  • با پیشرفت تکنولوژی، دستگاه‌های ارتودنسی به‌روزتر و راحت‌تر از قبل شده‌اند. انتخاب نوع دستگاه باید بر اساس نیازهای خاص فرد و مشورت با دندان‌پزشک یا ارتودنتیست صورت گیرد.

اگر فکر می‌کنید ارتودنسی برای شما مناسب است، به یک ارتودنتیست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق‌تری از وضعیت دندان‌ها و فک شما ارائه دهد و طرح درمانی مناسب را پیشنهاد کند.